Boeddha, Roots en de stad van moeder Theresa

Hallo Allemaal,
Hier ons laatste verslag:

Dag 17 : zondag 4 maart : Varanasi – Bodh Gaya

Vanuit Varanasi namen we de snelweg richting Calcutta, een goede, saaie snelweg; aanvankelijk door een groen, heel vlak gebied, alsof je van Paramaribo naar Nickerie reed, alleen veel bewoonder/drukker. We passeerden al snel de grens van de staat Bihar, de dichtstbevolkte staat van India en de roots van de meeste Surinaamse Hindoestanen.
Het bezoek aan Bodh Gaya komt door een opmerking van Tiny, toen ik vertelde dat ik graag een keer naar Bihar wilde, zei ze dat Bodh Gaya relatief niet ver van Varanasi ligt en dan is de hoofdstad van Bihar, Patna, ook niet ver meer.
Na het inchecken in het hotel gingen we met een hele goede gids (af en toe hadden we in andere plaatsen toch kneuzen), die een paar jaar in Birma Boeddhisme gestudeerd/beoefend had, langs de tempels.
Bodh Gaya, is waar prins Siddhartha verlichting bereikte onder een Bodhiboom na jarenlange zoektocht naar de waarheid/de zin van het bestaan. Hij bereikte de Opperste Verlichting en werd 'The Buddha' ofwel 'The Enlightened One', hij deed hier afstand van het wereldse genoegen. Bodh Gaya is voor Boeddhisten uit de hele wereld het heiligste bedevaartcentrum.
Er zijn vele tempels en kloosters door de vele Aziatische landen, die Boeddhisme hebben, neergezet in hun eigen architectonische stijlen (bv. Thailand en Birma door geld van de koninklijke families).
We leerden dat de dikbuik Boeddha slechts een ‘loving Boeddha’ is en niets met Boeddhisme op zich te maken heeft.
We sloten af bij de Bodh Gaya Mahabodi tempel, het centrum van Bodh Gaya bezoeken. Deze 50 meter hoge tempel werd oorspronkelijk gebouwd door keizer Ashok in de derde eeuw voor Christus, nadat hij een volgeling werd van het boeddhisme. De tempel werd verwoest en weer opgebouwd over verschillende perioden. Van de huidige structuur wordt gezegd dat het ongeveer 10 eeuwen oud is. Op het tempelterrein staat de Bodhiboom waaronder Boeddha zijn Verlichting bereikte.
Het was een erg leerzame middag over het Boeddhisme, voelde ook heel goed voor ons.
Eenmaal terug in het hotel kreeg Anita, zonder iets te zeggen, te horen dat ze uit Suriname komt en nu thuis is, en Anita gaf toe dat ze zich hier anders voelde dan in de rest van India.

Dag 18 : maandag 5 maart : Bodh Gaya – Rajgir – Nalanda – Patna

In principe een kleine afstand, maar door het bezoeken van Boeddhistische bijzonderheden werd het lange rit/dag.
We reden via Gaya en hier zag Anita, voor de eerste keer deze vakantie, zoveel kleine banaantjes dat ze de verleiding niet langer kon weerstaan en een grote tros kocht. Enkelen weten dat Anita (net als de meeste Hindoestaanse vrouwen die ik ken) erg aangetrokken is tot vers fruit en groente, vooral als het in grote hoeveelheden op de markt ligt en als het fruit nog aan de boom/struik hangt, fruit- en groentemarkten kwamen we ook deze reis weer veel tegen. Kleine banaantjes, mango’s, papaya’s en kokosnoten krijgen dan nog extra aandacht, van deze laatsten wordt de kop eraf gehakt, het vocht opgedronken en dan klieven en het vruchtvlees eruit laten snijden door de verkoper.
Eerst bezochten we Rajgir, Boeddha bracht hier vele jaren door en hield hier ook belangrijke verhandelingen en het was de locatie voor de eerste boeddhistische Raad.
We bezochten de Vishwa Shanti Stupa (we gingen met een heuse kabelbaan naar boven) en de ruïnes van het Venu Vana klooster.
We vervolgden de weg naar Nalanda om de ruïnes van de Universiteit te bezoeken. Het is een van de oudste universiteiten van de wereld; het blijkt dat het de eerste internationale Universiteit van de wereld was, waar meer dan 2.000 leraren en 1.000 studenten uit de hele wereld woonden en o.a. Boeddhisme studeerden.
Het museum bezochten we niet, omdat het niet veel anders is dan het eerder bezochte museum in Sarnath.
Aan het begin van Patna geraakten we in een giga-file, met recht een verkeersinfarct, alles zat muurvast, en wagens die via de begonnen wegverbreding over het zand wilden, kwamen vast te zitten in het zand, een leuk gezicht. Over 5 km hebben we 3 uur gedaan.
Vandaag was het de tweede keer dat we geen tijd/gelegenheid hadden om te lunchen, dus we gingen extra luxe dineren, dan denk je, 2600 roepie dat is wel veel meer dan de andere keren, reken je het om dan is het wel € 40 voor 3 personen, niets veel dus.

Dag 19 : dinsdag 6 maart : Patna

Er stond veel op het programma vandaag, maar het zit ook wel eens tegen: de gids sprak onverstaanbaar Engels (en ook Hindi), we kregen al snel de indruk dat hij niet veel wist en na 2 uur door de stad heen rijden (eigenlijk meer stilstaan in het vele verkeer) vertelde hij dat alle bezienswaardigheden gesloten zijn i.v.m. het aanstaande Holi-feest (in de loop van de dag zag je al enkele jongelui met het bekende kleurpoedergooien bezig zijn).
Het interessante Patna Museum (met veel bijzonderheden uit de Britse tijd hier en een heilige relikwie: de kist die de Heilige as van Boeddha bevat) werd het dus niet vandaag.
We zagen op afstand Golghar, een mammoet graanschuur gebouwd door de Britten, na de grote hongersnood van 1770. Twee spiraal trappen aan beide zijden leiden naar de top, die (normaal) een panoramisch uitzicht op de Ganges en de stad biedt.
Wel bezochten we Gurdwara Har Mandir Sahib, een Sikhs-tempel. De tempel is geheiligd als de geboorteplaats van de 10e goeroe van de Sikhs, Goeroe Gobind Singh, de goeroe die het Sikhsisme tot een geloof maakte. We zagen de buitenkant van een oud gebouw, dat bleek de oude opiumfabriek, het huisvest nu de Printing Press van de regering.
We namen heel snel afscheid van de gids en wandelden en tuktukten door de gebieden van de 2 belangrijkste (winkel)straten van Patna (Engelse Bazaar en Oud-Patna-hoofdstraat). We namen daarbij ook de nodige achterafstraatjes en zagen zo ook meer authentieke delen van de stad. Op een gegeven moment kwamen we bij een soort plein waar de mensen van de laagste kaste van zeil hun onderkomen hebben gemaakt en daar voor hun “hutje” hun werk deden : het scheiden van huisvuil, m.n. het verzamelen van plastic. De bejegening was hier zo spontaan, zo leuk, ze kwamen kletsen, ze wilden op de foto met je, het was hartverwarmend en dan is weerstand tegen sommig gebedel wel erg moeilijk en wat zie je dan hier veel ellende; waar ik zelf veel moeite mee heb, is toch wel die vele gehandicapten die helemaal niets hebben, er zo vies, zo verwaarloosd uitzien, over straat schuiven en bedelen. Wat prijs ik mezelf dan steeds weer gelukkig dat ik in Nederland geboren ben en gezond be,.
Wat een hele leuke belevenis was, was om achter de meiden te lopen, gewoon lachen al die blikken van mannen en jongens naar Oesha en ook naar Anita (zo van ze zijn Hindi, maar toch is er iets anders aan ze). Af en toe klampte een man me aan en maakte complimenten over mijn dochter, Oesha geeft het door aan haar vader.
Dit was weer een dag waarvoor je naar India gaat, het zijn tussen de lokale bevolking.
Bij thuiskomst in het hotel een fijne verrassing : het gisteren met veel moeite geregelde goede bed voor Oesha (eigenlijk matras) was vanmorgen opgemaakt en nu ineens vervangen door een opklapbed, opmerking van de manager: het goede bed was maar voor 1 nacht geregeld! Hij vroeg minimaal 30 minuten om het te regelen, hij kreeg van mij 5, het werden er 10.
Omdat het de laatste dag met de fijne, goede chauffeur was, die ons vanaf dag 7 reed, zijn we ’s avonds met hem gaan uiteten.

Dag 20 : woensdag 7 maart : Patna - Calcutta

In principe zou dit de laatste dag van vroeg opstaan worden, we moesten om 05.30 in de trein naar Calcutta zitten.
We zouden een ontbijtpakket meekrijgen van het hotel, Anita had dit duidelijk in het Hindi geregeld en gezegd wat er wel en niet in moest. Dan krijg je ’s morgens vroeg zo’n moment dat gevoelens over Indiërs niet zo netje zijn: er werden om 04.50 bij de kamer 3 ontbijten afgeleverd, met moeite werd dit veranderd, zodat er beneden bij vertrek een gebaksdoos met ontbijt werd afgegeven (brood zonder beleg/jam, boter zonder mes, geen drinken), zucht…..
De rit naar Calcutta verliep voorspoedig en in de voormiddag kwamen we aan; in tegenstelling tot mijn vorige reis waren de mensen nu alle 3 de keren in de trein helemaal niet spraakzaam, dus geen leuke contacten er aan overgehouden.
Bij aankomst werden we opgehaald door de chauffeur en gids voor de komende dagen. We reden naar het hotel over de Haora Bridge, ’s werelds grootste hangbrug (gebouwd en gerenoveerd door Nederlanders).
Na een snelle lunch bezochten we het Victoria Memorial (gebouwd na het overlijden van Koningin Victoria) en de St. Pauls Church.
Calcutta heeft een hele andere uitstraling dan andere Indiase steden die we bezochten: veel hele brede straten, grote pleinen, echt oud Westers, het verkeer is druk, maar daarbij ook veel gedisciplineerder (stoplichten zijn ook echt stoplichten), er rijden trams, ondanks de vele armoede een relatief nette uitstraling, overal zijn grote waterpunten of zwengelpompen voor de op straat levenden, daar in de buurt zijn ook openbare toiletten (die je al van verre ruikt) en waarnaast gewoon tenthutjes staan, in vergelijk met de andere steden voelde dit voor ons niet echt Indiaas.
Bij terugkomst in het hotel, zagen we naast het hotel een groep mensen in zeilonderkomens wonen. We hadden nog de nodige etenswaren over die we van huis voor de zekerheid hadden meegenomen, Anita was in Nepal al bedreven geworden in uitdelen, ze ging het hier ook doen met de etenswaren, ook andere spullen liet ze in de loop van de dagen hier achter. Hierna gingen we door naar de grote marktbuurt achter het hotel en daar kochten we nog de nodige souvenirs met het bijhorende, steeds leuker wordende, afdingen (zij een prijs noemen, jouw prijs noemen, hun tegenprijs niet accepteren en gelijk weglopen, die 1 op de 15 keer dat ze dan niet achter je aan komen, weet je dat je te laag zit).

Dag 21 : donderdag 8 maart : Colcotta : Holi

Vandaag is het Holi, Holi is feest waarbij de mensen elkaar bestrooien met gekleurd poeder, of de poeder natmaken en dan met handen op het gezicht van de ander smeren, of kinderen met waterpistolen gevuld met (gekleurd) water anderen natspuiten.
Het festival markeert het einde van de winter en de hopelijke overvloed van het komende oogstseizoen. Het verhaal over de goden hierbij, zal ik jullie besparen.
We hoorden verschillende berichten over Holi, agressie tegen buitenlanders, vrouwen kunnen beter de straat niet op, het is meer een familiefeest dat je in een volkswijk moet beleven en niet in een hotelwijk, in West-Bengalen (de staat waar Calcutta in ligt) stelt Holi niet veel voor. Een beetje balen, want ik had er juist voor gekozen om met Holi in Calcutta te zijn en niet in de trein van Patna naar Calcutta. We zijn toch met z’n 3tjes de hotelwijk in gegaan en het was een groot succes, achter de winkelstraten wonen heel veel mensen.
Wij waren op een gegeven moment tijdens het wandelen met onze gekleurdheid meer een attractie voor hen, dan zij voor ons. Het was heel gezellig zo door de achteraf straatjes, veel “Happy Holi’s”, veel lachende gezichten dat wij er zo geheel/veel gekleurd bij liepen, veel spontane gesprekken. Een stel arme kinderen hebben we een waterpistool gegeven (waren nog best kieskeurig wat ze wilden :)). En toen we ze later weer tegen kwamen, werden we dan ook knap met gekleurd water ondergespoten. Het was een heerlijke tocht van 3 uur, blij dat we het tegen de verhalen in toch met z’n 3tjes gedaan hebben, we zagen er echt uit zoals het met Holi behoort, we en m.n. Oesha (als mooie, jonge meid) en ik (als blanke) waren een gewild object om kleur te geven en het was er niet (goed) af te wassen, ben heel benieuwd hoeveel dagen het nog in Nederland te zien is.
Later in de middag deden we nog een korte sightseeing om de Jain Tempel en de Dakhineswar Kali Tempel te bezoeken. De Jain is een afsplitsing van het Hindoeïsme en heeft m.n. rijken onder zijn volgelingen, dat is ook te zien aan de aankleding van de tempel. Kali is de zwarte god in het Hindoeïsme en speelt eigenlijk alleen in Calcutta een belangrijke rol, de naam Calcutta is ook afgeleid van Kali.
Deze dag is een algemene feestdag en op straat was het dan ook heel (onwerkelijk) rustig, dit voelde voor ons echt vreemd zo in India.

Dag 22 : vrijdag 9 maart : Colcotta

We bezochten eerst de Botanische tuin met als grootste bijzonderheid de Banyan boom, het is de grootste ter wereld en deze ene boom bestaat uit honderden stammen die uit de grond komen en de takken vervlechten met elkaar tot 1 giga dak/paraplu.
Hierna naar het Mother's House (van moeder Theresa): haar werkplek/slaapkamer zagen we, de tombe waarin ze ligt en een uitgebreide beschrijving met foto’s van haar gehele leven/doen-en-laten, als je dan de foto’s ziet van de ellende (heftige armoede, slechte gezondheid, lepra) waaraan zij hulp gaf m.b.v. de andere zusters, daar wordt je stil van. Ook het bezoek aan dit gedeelte van de wereldhistorie deed mij veel en ik was blij het te mogen beleven.
Het Tagore huis (Nobelprijswinnaar van de literatuur in 1907) was gesloten, dus gingen we door naar het Indian Museum, om de hoek van het hotel. Hier was een hele grote verzameling stenen, fossielen, opgezette dieren (zaag/reptiel/vis), een antropologie afdeling over het verschillende leven in de staten van India, veel stenen afbeeldingen met goden.
Hierna weer lekker door de marktbuurt gelopen en nog wat dingetjes afdingend gekocht, door markthallen gelopen waar vis, vlees en pluimvee verhandeld en geslacht/gefileerd werd.

Dag 23 : zaterdag 10 maart : Colcotta – Delhi

Uiteindelijk werd dit dan de laatste keer erg vroeg opstaan, omdat ik heel graag naar de bloemenmarkt wilde en daar moet je vroeg zijn. De handel bestond voor zeker 80% uit bloemknoppen los of aaneengeregen tot slinger/krans, dit wordt dan weer gebruikt in een tempel om bij de goden en andere plekken op te hangen, verder waren er heel veel gladiolen (en ze hebben hier niet eens een Via Gladiola).
Na het ontbijt gingen we naar een ander gedeelte van de stad, omdat Oesha henna op haar handen wilde en Anita ook gelijk meedeed. We gingen met de metro, ook dat hebben ze hier al heel lang (sinds kort is Delhi de tweede stad in India met een metro), het binnenkomen in een treinstel en het verblijf erin had bijna Japanse beelden. We combineerden dit met een wandeling door die wijk en het kopen van groente en fruit die in Nederland moeilijk te krijgen is.
Waar we ook komen in Calcutta, je ziet alleen maar winkels, markten en straatverkoop, het kan niet op, je vraagt je af of er wel droog brood te verdienen is.
Hierna reden we terug naar het hotel om te lunchen en ons voor te bereiden op de terugvlucht via Delhi, waar we dan morgenochtend heel vroeg richting Nederland vertrekken.

Of we echt in Nederland terugkomen is voor ons alle 3 nog de vraag, eigenlijk willen we wel blijven.
We kijken terug op een mooi, indrukwekkende, leerzame reis en alle 3 zijn we er van overtuigd dat het niet de laatste keer India is, Oesha is heel blij dat ze mee is gegaan.

Iedereen bedankt voor het lezen en het kijken van de plaatjes, bedankt voor alle hele leuke, fijne reacties op allerlei manieren.

Namasté van Oesha, Anita & Henk

PS : Bij elkaar hebben we met z'n 3tjes een kleine 4800 foto's en 5 uur film gemaakt :)