Op vakantie naar India met vooraf hindernissen

Ja, het is zover, we gaan naar het mooie, indrukwekkende India.
Wéér op vakantie zoals ik zo vaak te horen kreeg de laatste weken; klopt als je ons vrijwilligerswerk als vakantie wilt zien. Het was daar natuurlijk ook leuk en ontspannen werken, met veel indrukken opdoen, zeker voor de 2 meiden.

Hoe kwam het nou zo om deze reis te doen.
Ik wilde al lang weer een keer naar India, dat werd dus eerst vrijwilligerswerk in Nepal. Tijdens een weekeinde naar de Weinstraße met de zus en zwager van Anita vroegen zij of ik een reis wilde samenstellen door India. Ik dacht wat Joyce kan, kan ik ook.
Samen met Ramdew een aantal steden opgeschreven: steden die zij willen zien, steden die ik (weer) wil zien, steden die ik Anita wil laten zien en ikzelf wilde graag met hen naar de provincie Bihar, de roots, de provincie waar de meeste Surinaamse Hindoestanen vandaan komen (wat door een tip van Tiny veel dichterbij bleek dan verwacht), dit konden we dan gelijk combineren met een afsluiting in de stad van moeder Theresa.
2 reisbureaus aangeschreven (die van mijn vorige georganiseerde reis en via Angelique (AngelNepal) het reisbureau waar Fox mee samenwerkt), het eindelijke verschil was € 20 per persoon, dus werd het verder geregeld via de contactpersoon van Angelique.

3 weken geleden gaf Oesha, de dochter van Anita, aan dat ze ook wel graag naar India wilde, ze was op dat moment vrij, zoekende naar nieuw werk. Nu heeft ze ondertussen weer werk en ook met wel met mensen uit India te doen.
Denkende dat ik het voor Iris ook geregeld had dat ze met mij een keer naar India kon en dat ik een India-ervaring voor jeugdigen best belangrijk vind, was het na goedkeuring van de 2 zussen snel geregeld dat Oesha ook mee kon.

Het regelen van de visa was een verhaal apart, het lijkt wel of je blij mag zijn dat je India in mag, in plaats van dat India blij is dat er toeristen komen, wat een ergernis, wat een bureaucratie; maar uiteindelijk waren alle passen met visa binnen.

Vorige week kwam de hele grote teleurstelling, Ramdew werd in het ziekenhuis opgenomen. Was ook echt een must. Wat echt vervelend werd, was dat hij van de internist te horen kreeg dat hij wel 3 weken moest blijven. Met mijn bescheiden medische kennis, na het aanhoren van alles, onbegrijpelijk (ik hoop het later nog een keer uitgebreider te horen). Dus dat was meer dan balen.
Dit hield dan ook in dat de reis van Rosita en Ramdew geannuleerd moest worden.
Naast het missen van hun gezelligheid, gaan we ze ook missen vanwege de kennis van de taal en het geloof, wat op een paar plaatsen een hele toegevoegde waarde zou zijn.

Wanneer jullie dit lezen zijn we onderweg naar India, we hopen jullie regelmatig te berichten over onze belevenissen.

Groetjes,

Oesha, Anita & Henk